ชีวิตเกือบพังล้มลุกคลุกคลาน
แบกความหวังช่างทรมาน
กว่ามันจะผ่านไปก็แทบตาย
แต่เธอมาทันเวลาพอดี
เมื่อแสงไฟช่างดูริบหรี่
ยังมีมือเธอที่พาให้เดินต่อไป
อาจมีบางที ที่แพ้ไม่แคร์ก็แค่แยกย้าย
แล้วก็เริ่มใหม่ได้เพราะเธอ
ขอพูดได้ไหม
ว่าเป็นเธอที่คอยฉุดฉันให้ไปต่อ
จะไม่ท้อเพราะมีเธอคนนี้
ขอพูดได้ไหม
ขอบคุณที่เธอไม่เคยจะทิ้งกันไป
ต้องเจออะไรแค่ไหนฉันไม่กลัว
ถึงจะหนักหนาก็ไม่ถึงตาย
แค่มีเธอไม่ว่าเมื่อไร
จะทำให้ดีจากนี้ไป
อยากตอบแทน
ความรักของเธอด้วยความรัก
ของฉันคนนี้ที่มีให้เธอ
อาจมีบางที ที่แพ้ไม่แคร์ก็แค่แยกย้าย
แล้วก็เริ่มใหม่ได้เพราะเธอ
ขอพูดได้ไหม
ว่าเป็นเธอที่คอยฉุดฉันให้ไปต่อ
จะไม่ท้อถ้ามีเธอคนนี้
ขอพูดได้ไหม
ขอบคุณที่เธอไม่เคยจะทิ้งกันไป
ต้องเจออะไรแค่ไหนฉันไม่กลัว